مطالعه فاکتورهای خونی و آسیب شناسی بافتی ناشی از آئروموناس هیدروفیلا (aeromonas hydrophila)در قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

با توجه به اینکه شدت و حدت بیماریزایی باکتری آئروموناس در ماهی قزل‏آلای رنگین کمان و سایر گونه‏های پرورشی در مناطق مختلف متفاوت می‏باشد لذا جهت مبارزه و یا پیشگیری از شیوع بیماری ناشی از این باکتری شناخت سویه بیماریزای این باکتری ضروری به نظر می‏رسد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات باکتری آئروموناس بر بافت‏های بدن علاوه بر فاکتور‏های خونی می‏باشد. بررسی میزان تغییرات آسیب‏شناسی بافت های کبد، کلیه، طحال و آبشش قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) با باکتری آئروموناس هیدروفیلای بیماری زا، عامل بیماری سپتی سمی هموراژیک در ماهی ها، ماهی ها به روش تزریق درون صفاقی، تماس مستقیم مورد با 107 باکتری انجام‏ گردید. در طی دوره ی آزمایش، علائم بالینی و میزان مرگ و میر ثبت گردید. پس از گذشت 14 روز، ماهی های بازمانده صید و پس از خون گیری، کالبد شکافی شدند. کاهش معنی دار تعداد گلبول‎های قرمز و درصد هماتوکریت، لنفوسیت ها و مونوسیت ها (05/0 < p)، افزایش معنی دار تعداد گلبول سفید و نوتروفیل مهمترین تغییراتی است که در مطالعات خون‏شناسی ماهی های مبتلا به عفونت باکتریایی دیده شد.تایید حضور باکتری در بافت‏ها توسط تست‏های بیوشیمیایی صورت گرفت. بهم ریختگی ظاهری سلول های کبدی، از هم گسیختگی سینوس های خونی و در نتیجه بهم ریختگی آرایش سلولی و شکل گیری واکوئل های سلولی در کبد، افزایش تعداد مراکز ملانوماکروفاژ و تجمع رنگدانه های هموسیدرینی، تغییرات ریختی در سلول های الیپسوئیدی در طحال، از بین رفتن مجاری کلیوی، دژنره شدن اپیتلیوم مجاری کلیوی‏، افزایش فضای ادراری، دژنره شدن و تحلیل گلومرول ها و افزایش فضای کپسول بومن در کلیه، هیپرپلازی اپیتلیوم لاملاهای ثانویه و چسبندگی آنها، از مهمترین تغییرات آسیب شناسی بافتی، مشاهده شده در مقایسه با گروه شاهد است.